Toen de robben- en pinguïnjagers hun grote slachtpartijen hielden lieten ze ook nog enige onaangename "souvenirs" achter. Zo brachten ze rond 1870 op het Macquarie-eiland europese konijnen om hun menu aan te vullen. In 1978 werden er al 150.000 dieren geteld. Toen in 1978 Macquarie door Australië tot natuurreservaat werd verklaard werd de strijd met deze plaag aangebonden, zodat het er nu nog 20.000 zijn en de vegetatie kan regeneren. Als gevolg daarvan verminderde de populatie van skuas, katten en kwartels die zich met deze konijnen voedden.

Ook de invoer van katten heeft grote gevolgen voor de inheemse vogels die door hen gejaagd en gedood worden.
De blinde passagieren aan boord van een schip zijn de muizen en ratten. Deze knaagdieren eten wel voornamelijk planten, maar een rat schrikt niet terug om een nest aan te vallen.
Kwartels zijn niet tot vliegen in staat en werden om dezelfde reden als de konijnen uit Nieuw-Zeeland ingevoerd. Daar ze pinguïneieren en ook kuikens eten vormen ze een gevaar voor die populatie.

Bovendien kan men op Macquarie ook nog volgende ingevoerde dieren vinden : vinken, wilde en tamme eenden, ganzen en kippen. Gelukkig is men er intussen in geslaagd om de paarden, ezels, koeien, schapen en honden volledig te verwijderen van het eiland.

Omdat sledehonden een belangrijke rol speelden bij de ontdekking van de Zuidpool zijn ook deze lange tijd daar teruggevonden. Intussen zouden alle honden volgens het Protocol van Madrid van Antarctica verdwenen moeten zijn.

Ook op andere eilanden probeert men intussen de ingevoerde dieren terug kwijt te raken. Zo treft men op de Kerguelen rendieren aan en koeien op het Amsterdam-eiland. Daar rendieren bovendien goed kunnen zwemmen zijn ze intussen ook op andere eilanden te vinden.
Deze ingevoerde dieren hebben de totale leefwereld veranderd. Planteneters vernietigen de vegetatie en vertrappelen nesten. Door hun nest- en tunnelbouw veranderen ze de bodem van de eilanden. Als gevolg hiervan is ook de populatie van de pinguïns veranderd en jammer genoeg niet ten goede.

volgend hoofdstuk: Antarctica stations