Sitemap | Zoeken | Contact  | English - Engels  

Onderzoek

Onderzoek naar het gedrag van pinguïns tijdens het zwemmen en op visvangst is niet zo evident. Eerst en vooral leven ze grotendeels in zee, in een gebied waar het weer en de kou niet bepaald aangenaam zijn en het zicht beperkt. Vanuit een boot zijn ze moeilijk te volgen vanwege hun donkere uiterlijk en het feit dat slechts een klein deel boven water is. Bovendien duiken ze onder water wanneer een boot in de buurt komt. Ze onder water in een duikerspak bestuderen is even frustrerend omdat ze ofwel angst hebben (afrikaanse pinguïns beschouwen de duiker als vijand), ofwel nieuwsgierig dichterbij komen (bv. konings- en ezelspinguïns). In beide gevallen is hun gedrag niet meer natuurlijk en dus wetenschappelijk gezien niet correct.

Lange tijd wist men dan ook niet waarmee pinguïns zich voeden. De werkwijze om dit te weten te komen was vroeger heel brutaal. Men doodde eenvoudig een pinguïn die terugkwam van zee en sneed hem open om z'n maaginhoud te onderzoeken. Tegenwoordig wordt deze methode gelukkig niet meer gebruikt.

Voedselketen (25 K)
© www.pinguins.info
Door de methode van de maagspoeling, ook gebruikt in de medische wereld, kon men bepalen wat de maaginhoud is van een afrikaanse pinguïn. Door eerst water in de maag van een pinguïn (één die reeds langere tijd niet meer gegeten scheen te hebben) te pompen kon men bepalen bij welke hoeveelheid hij "overliep". De slechts drie kilo zware vogel bleek probleemloos 0,7 l op te nemen. Dit betekent in verhouding bij een mens van 80 kg een hoeveelheid van 19 liter. Na vrijlating gaf de pinguïn natuurlijk over en toen bleek dat er naast het water ook nog verschillende vissen in z'n maag bleken te zijn.

Deze methode lijkt voor ons mensen ook niet al te aangenaam, maar zo moet men het dier tenminste niet doden. Toch moet men bedenken dat zelfs de oude Romeinen met een ganzeveer hun keel kriebelden tot ze hun maaginhoud kwijt waren om daarna lustig verder te feesten. Bovendien zijn vogels gewoon om voedsel op te worgen bij het voeden van hun jongen. Meeuwen bv. ledigen hun maag als ze bedreigd worden door vijanden om die zo af te leiden. Deze zijn dikwijls tevreden met dat voedsel en bovendien wordt de meeuw lichter en dus wendbaarder bij de vlucht.
Bovenstaande tekst komt uit het boek van "Die Welt der Pinguine" en is het resultaat van onderzoek door de heer Rory Wilson, die ook de methode van de maagspoeling voor het eerst ( begin de jaren 80) bij pinguïns gebruikte en ze verbeterde.

Ook gebeurt er onderzoek met behulp van zenders, waarmee men kan bepalen hoe diep ze duiken, waar ze geweest zijn, zwemsnelheid en ook de temperatuur en lichtmeting van het water kan men ermee bepalen. Aan de hand hiervan kan men redelijk goed reconstruëren wat de pinguïn gedaan heeft. Met behulp van een peilzender volgt men de positie van een dier, want zodra dit opduikt kan het door twee peil-antennen gelokaliseerd worden.

volgend hoofdstuk: Buit
© Pinguins info  |   2000-2021